بررسی تاثیر داروی سوفنتانیل بر زمان بیحسی نخاعی با لیدوکائین

امروزه بیحسی نخاعی با لیدوکائین از روش های معمول در بیهوشی است. جهت افزایش مدت بی حسی از داروهای تنگ کننده عروق در بیحسی با لیدوکائین استفاده می گردد. به منظور پیدا کردن روشی بهتر جهت افزایش مدت بی حسی در این مطالعه از داروی سوفنتانیل (که یک اوپیوئید کوتاه اثر و ضد درد می باشد) به عنوان کمک به داروی لیدوکائین در بیحسی نخاعی استفاده نمودیم. مطالعه بر روی دو گروه 50 نفری از بیماران در محدوده سنی 60-20 سال در کلاس بیهوشی II و I (مطابق تقسیم بندی انجمن بیهوشی آمریکا، ASA) صورت گرفت. در گروه تست از لیدوکائین 5%، 100 میلی گرم و سوفنتانیل 2 میکروگرم (0.4 میلی لیتر) و در گروه شاهد از لیدوکائین 5%، 100 میلی گرم و نرمال سالین 0.4 میلی لیتر به عنوان داروی بی حسی استفاده شد. مطالعه به روش تصادفی دو سو کور انجام شد و در هر گروه شروع اثر و طول مدت بی حسی با استفاده از حواس لمس، حرارت، درد و طول مدت بی حرکتی با مشاهده خم کردن پاها (Dorsiflexion) اندازه گیری شد و باهم مقایسه گردید. از نظر آماری شروع اثر بی حسی و بی حرکتی در دو گروه تفاوت قابل ملاحظه ای نداشت. طول مدت بیحسی در گروه تست نسبت به گروه شاهد افزایش داشت. مدت بی حسی در ناحیه ناف (T10) در گروه تست 58% (P<0.01) و در ناحیه ساق پا (S2) میزان 61.9% افزایش داشت (P<0.01). طول مدت بی حرکتی در گروه تست تغییر قابل ملاحظه ای نداشت. عارضه خواب آلودگی در گروه تست 32% و در گروه شاهد 2% بود (P<0.001). احساس بلع مشکل عارضه ای بود که در گروه تست 16% و در گروه شاهد دیده نشد. باتوجه به افزایش مدت بی حسی در گروه مورد آزمایش و عوارض نسبتا کم، به نظر می رسد افزودن سوفنتانیل به لیدوکائین در بیحسی نخاعی روشی مناسب جهت انجام اعمال جراحی که نیاز به زمانی متوسط دارند، باشد.